Geschiedenis Buitenschool
Aan de rand van Appelbergen tussen Glimmen en Noordlaren opende in 1954 een prachtig een utopische school voor chronisch zieke kinderen. Deze school was ingericht met een dokterskamer, eetzaal, lighal in de open lucht, moestuintjes, fruitbomen, een amfitheater, dierenweide, leskuilen in de beukencirkels en klaslokaaltjes waar de hele dag de zon naar binnen kan schijnen.
Groninger Scholentype
De pretentieuze Buitenschool van architect Jaap Wilhelm was volop in de belangstelling. Deze school was zijn doorbraak als stadsarchitect, en het naar zijn visie vernoemde ‘Groninger Scholentype’. Ook zijn vernieuwende ideeën op het gebied van onderwijs sloten perfect aan bij de gehanteerde leermethode van de Buitenschool, die sterk gericht was op het individu en waarbij voor iedere leerling een apart leerprogramma werd opgesteld.
Elke dag werden er 120 kinderen uit de stad Groningen met een bus naar Appelbergen vervoerd, driemaal daags werden ze voorzien van een stevige maaltijd. Tussen de middag was er een half uur verplichte rust in de speciale openlucht-lighal en minimaal éénmaal per week werden de kinderen gedoucht.
Van bleek naar blakend
De bossen deden de kinderen goed. Ze veranderden van bleek naar blakend. In 1955 verbaasde de GGD zich over het lage ziekteverzuim op de Buitenschool, dat nog niet een derde was van het reguliere onderwijs en dit terwijl het toch de bleekneusjes van Groningen betrof
Nu iets meer dan 65 jaar later nodigt deze plek ons uit om Buitenbasis hier te vestigen, mede geïnspireerd door de voormalige Buitenschool. Een school waar kinderen de ruimte, aandacht en vrijheid krijgen om op hun eigen wijze, tempo, aansluitend bij hun eigen beleving -en ervaringswereld te ontwikkelen vanuit hoofd, hart handen.